J.K. Rowling’in kaleminden yeni bir peri masalı: The Ickabog. Yazar, Harry Potter serisini yazdığı sıralarda başladığı bu öyküyü yıllar sonra internet üzerinden ücretsiz olarak yayınlanıyor. FantastikCanavarlar.com olarak bizler de bölümleri Türkçeye çevirip sizlerle buluşturuyoruz.
The Ickabog hakkında daha detaylı bilgi için buraya tıklayabilirsiniz.
– giriş, önsöz ve ilk bölümler-
– bölüm 44 –
– bölüm 45 –
– bölüm 46 –
bölüm 47
Zindanlarda
Sarayın mutfak çalışanları, Lord Spittleworth’dan, Bayan Beamish’in ayrı bir mutfağa geçmeyi istediğini duyduklarında çok şaşırmışlar, çünkü Bayan Beamish’in mutfakta onlardan çok daha önemli bir yeri varmış. Ancak, elbette, aralarından bazıları bu duruma şüpheyle yaklaşmış, çünkü Bayan Beamish onu tanıdıkları bunca yıl boyunca hiçbir zaman burnu havada bir insan olmamış. Gel gelelim, onun kek ve pastaları kralın sofrasına düzenli olarak gelmeye devam ettiği için, her neredeyse hayatta olduğunu biliyorlarmış ve diğer çoğu hizmetkar arkadaşları gibi onlar da soru sormamanın en iyisi olduğuna karar vermişler.
Öte yandan, sarayın zindanlarındaki hayat da ciddi bir değişime uğramış. Bayan Beamish’in hücresine bir ocak yerleştirilmiş, kap kaçakları mutfaktan zindanlara indirilmiş ve diğer hücrelerdeki mahkûmlar krallığın en iyi aşçısının yaptığı tüy gibi hafif pastaların yapımında çeşitli görevler edinerek ona yardım etmek için eğitilmişler. Bayan Beamish, mahkûmların malzemeleri çırpıp yoğuracak, ölçüp tartacak, ayıklayıp boşaltacak kadar güçlü olabilmeleri için yediği öğünlerin iki katına çıkarılmasını talep etmiş ve ayrıca, haşeratların çıktığı yerleri temizlemek için bir sıçan yakalayıcı ile hücreler arasında dolaşarak diğer görevleri dağıtacak bir çalışan istemiş.
Rutubetli duvarlar ocağın sıcaklığı ile kurumuş. Zindanlarda küf ve rutubet kokusunun yerini, enfes kokular almış. Bayan Beamish, mahkûmların her birinin bitirilen pastaların tadına bakması gerektiği konusunda ısrar etmiş, böylece yaptıklarının güzel olup olmadığını anlayabileceklermiş. Böyle yavaş yavaş zindan hareketli, hatta eğlenceli bir yere dönüşmüş. Açlık çeken bir deri bir kemik kalmış mahkûmlar da Bayan Beamish’in gelişiyle git gide kilo almaya başlamışlar. Bayan Beamish bu şekilde kendini oyalayarak Bert hakkındaki endişelerini bastırmaya çalışıyormuş.
Mahkûmların hepsi pasta yapımında çalışadursun, yan hücrede Bay Dovetail milli marş eşliğinde dev Ickabog ayağı oymaya devam ediyormuş. Onun marş söylemeleri ve çıkardığı gürültüler diğer mahkûmları çileden çıkarıyor olsa da, Bayan Beamish geldikten sonra herkesi ona eşlik etmeye teşvik etmiş. Milli marşı artık hep bir ağızdan söyleyen mahkûmların sesi, aralıksız duyulan çekiç ve yontma seslerini bastırıyormuş. Dahası, Lord Spittleworth şamatayı kesmelerini söylemek için koşturarak zindanlara indiğinde, Bayan Beamish, masum masum, milli marşı söyleyen insanları susturmanın vatan hainliği olduğunu söyleyerek cevabı yapıştırmış. Spittleworth aptal aptal bakakalırken tüm mahkûmlar gülmekten kırılmışlar. Neşeyle atılan nidaların arasında, Bayan Beamish yan hücreden de hırıltılı zayıf bir kıkırdamanın geldiğini duyar gibi olmuş.
Bayan Beamish deliliğin nasıl bir şey olduğunu bilmiyor olabilirmiş, ama bozuk bir sos ve düşürülmüş bir sufle misali mahvolmuş görünen bir şeyi nasıl kurtaracağını iyi biliyormuş. Bay Dovetail’in yalnız olmadığını anladığı ve kim olduğunu hatırladığı takdirde, kaybettiği aklının geri döndürülebileceğine inanıyormuş. Tam da bu yüzden, Bay Dovetail’i kendine getirmek ve onun yitmiş aklını farklı bir yere çekmek için, milli marştan başka şarkılar da söylemeyi tavsiye etmiş.
En sonunda, insanların Ickabog’un gerçek olduğuna inanmadıkları zamanlarda içki masalarında sık sık söyledikleri ve bugünlerde de hâlâ popüler olan Ickabog şarkısını söylediklerinde, Bay Dovetail’in de onlara eşlik ettiğini duyunca büyük bir şaşkınlık ve mutluluk yaşamış.
“Bir şişe devirdi mi, Ickabog olur yalan,
Bir şişe daha, Ickabog ahlar ufaktan,
Hadi bir şişe daha, Ickabog sıvışır yavaştan,
Ickabog geliyor, ölmeden son kez daha içelim!”
Bayan Beamish, bir tepsi hamuru ocaktan çıkarıp koyduktan sonra, yatağının üzerine çıkıp duvarın yukarısındaki çatlaktan yumuşak bir sesle şöyle demiş:
“Daniel Dovetail, o aptal şarkıyı söylerken seni duydum. Ben eski dostun, Bertha Beamish. Beni hatırlıyor musun? Yıllar önce, çocuklarımız çok küçükken, bu şarkıyı birlikte söylerdik. Benim Bert’im ve senin Daisy’n. Hatırlıyor musun, Dan?”
Bir cevap beklemiş ve kısa bir süre sonra da, Bay Dovetail’in burnunu çektiğini duyar gibi olmuş.
Siz bunun tuhaf olduğunu düşünebilirsiniz belki, ama Bay Dovetail’in ağladığını duyan Bayan Beamish buna çok mutlu olmuş, çünkü gözyaşı da tıpkı gülmek gibi zihni iyileştiren bir şeymiş.
Ve o gece ve birbirini izleyen diğer geceler, Bayan Beamish duvardaki çatlaktan Bay Dovetail’le tatlı tatlı konuşmaya devam etmiş. Bir süre sonra da Bay Dovetail ona karşılık vermeye başlamış. Bayan Beamish onun Ickabog’la ilgili söylediklerini mutfaktaki kadına söylediği için ne kadar pişman olduğunu anlatmış ve Bay Dovetail de Binbaşı Beamish’in attan düşmüş olabileceğini söyledikten sonra kendini ne kadar kötü hissettiğini söylemiş. Ve her ikisi de, birbirlerine, çocuklarının hayatta olduğunun sözünü vermiş, çünkü buna inanmaktan ya da ölmekten başka çareleri yokmuş.
Şu anda, zindanlardaki yüksek, demirli ve küçük bir pencereden dondurucu soğuk gelmeye başlamış. Mahkûmlar sert bir kışın gelmekte olduğunu anlamışlar. Ama zindan artık umudun ve iyileşmenin bir yeri haline gelmiş. Bayan Beamish, tüm yardımcıları için fazladan battaniye talep etmiş ve ocağını tüm gece açık tutmuş. Bir gün buradan mutlaka kurtulacaklarını ümit ediyormuş.
Bölüm 48 çok yakında FantastikCanavarlar.com’da!
The Ickabog hakkındaki yorumlarınızı bizimle paylaşmayı unutmayın!
The post The Ickabog #47: J.K. Rowling’den Bir Peri Masalı – Zindanlarda | OKU appeared first on Fantastik Canavarlar.